ನನ್ನಾಸೆ

ಕವನವೆಂದರೆ ಮನಸ್ಸಿನ ಒಂದು ಉತ್ತೇಜಿತ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಜನ್ಯವಾಗುವ ಭಾವ ವಿಶೇಷ. ಹೂವು ಅರಳುವುದು ಹೇಗೆ ನಿಸರ್ಗದ ಸ್ವಯಂ ಪ್ರೇರಿತ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯೋ ಹಾಗೆ ಕವನದ ಹುಟ್ಟು ಕೂಡ ಸ್ವಾಭಾವಿಕ. ಉತ್ತಮ ಕವನದ ಅರಳುವಿಕೆಗೆ ಪ್ರತಿಭೆ ಇರಬೇಕೆಂಬ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಕೂಡ ಇದೆ.  ಈ ಪ್ರತಿಭೆ ಕೂಡ ಹುಟ್ಟಿನ ಜೊತೆಗೆ ಬರುವಂತಹ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ವಿಶೇಷ. ಒಂದು ಕವಿತೆಯ ಹುಟ್ಟಿಗೆ ಮೂಲಭೂತವಾಗಿ ಬೇಕಾದ್ದು ಕವಿ ಮನೋಧರ್ಮ. ಅದೊಂದಿದ್ದರೆ ಸಕಾರಣವಾಗಿ ಆಗಿರಬಹುದು ಇಲ್ಲವೇ  ಅಕಾರಣವಾಗಿ ಇರಬಹುದು ಭಾವಸ್ಪುರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಪ್ರಕೃತಿ ಮತ್ತು ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ವಿಶೇಷ ವಿದ್ಯಮಾನಗಳು ದೈನಂದಿಕ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಮನೆಯೊಳಗೂ ಹೊರಗೂ ನಡೆಯುವ ಘಟನೆಗಳು  ಈ ಘಟನೆಗಳು ಭಾವಸ್ಪುರಣಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು.  ಹೀಗೆ ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾದ ಬಾಹ್ಯ ಕಾರಣವಿಲ್ಲದಿದ್ದಾಗಲೂ ಕವಿಯ ಭಾವ ಕೋಶದೊಳಗೆ ಅಡಗಿರುವ ಕಿಡಿಯೊಂದು ಕೂಡ ಉನ್ಮಿಲನಲ್ಗೊಂಡು ಕಾವ್ಯ ರಚನೆಯನ್ನು ಒತ್ತಾಯಿಸಬಹುದು. ಅದೇನೇ ಇರಲಿ ಈ ಭಾವಸ್ಪುರಣ ಅದಕ್ಕೆ ಯೋಗ್ಯವಾದ ಪದಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಉಚಿತವಾದ ಗತಿಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದಿಡುವುದು ಕವಿಯ ಕೌಶಲ. ಕವಿಯ ಪ್ರತಿಭೆ ಮತ್ತು ವ್ಯುತ್ಪತ್ತಿ ಈ ಎರಡರ ಸಹಭಾಗಿತ್ವದಿಂದ ಕವಿತೆ ಕಟ್ಟುವ ಕಾಯಕ ಪೂರ್ಣವಾಗುತ್ತದೆ.

ವೀಣಾ ಆರ್ ಕಾರಂತ ಅವರು ತನ್ನ ಮನದಾಳದ ಹೊಳಹುಗಳನ್ನು "ನನ್ನಾಸೆ"ಎಂಬ ಕವನ ಸಂಕಲನದಲ್ಲಿ ಕವಿತೆಯಾಗಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಸುಮಾರು 50 ಕವನ ಕುಸುಮಗಳು ಇಲ್ಲಿವೆ. ಒಂದೊಂದು ಬಣ್ಣ ಒಂದೊಂದು ಗಂಧ. ಈ ಕವನಗಳಲ್ಲಿ ಎದ್ದು ಕಾಣುವ ಅಂಶವೆಂದರೆ ಉದಿಸಿದ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವುದು ಕವನದ ಉಡುಪುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವುದೇ ಕಟ್ಟುಪಾಡುಗಳನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳದೆ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಬಂದ ನಿರ್ಮಿತಿಯ ಭಾವಗಳನ್ನು ಪೋಣಿಸಿರುವುದು ವೀಣಾ ಕಾರಂತವರ ಸಾಧನೆ.